سحر جعفری جوزانی با انشتار عکس زیر نوشت:

هميشه باور داشته ام انسانهايي كه در زندگيم برايم زحمت كشيده اند،برايم قصه گفتند،نگران دستهاي كوچكم بودند،به اميد اينكه انسان بهتري باشم نصيحتم كرده اند يا گاهي مجبور به تنبيه كردنم شدند،در اينكه امروز چه شخصيتي دارم و چگونه مي انديشم نقش مهمي داشته اند.بزرگترين آرزويم همواره اين بوده كه در حد توانم باعث افتخارشان باشم و لبخند رضايت را روي لبهاي مهربانشان ببينم.نمي گويم هميشه موفق شده ام،اما با تمام وجود تلاش كرده ام و هميشه ايمان داشته ام انساني كه ريشه هاي خود را بشناسد چون درختي تنومند است و آنهايي كه فراموش ميكنند از كجا آمده اند و چه كَساني براي آنها زحمت كشيده اند به علف هرز مي مانند.(به اميد اينكه همه ريشه هاي خود را بشناسيم(مادرم،مادر بزرگم و پدرم البته مادر بزرگم ديگه در بين ما نيست ولي هميشه در قلب منِ

صفحه اجتماعی سحر جعفری جوزانی